Bu başkana bayıldım, yoldan adam topluyor
Cennet Yüzer Cankılıç
cankilic@ritimhaber.com -
Gençler gibi öyle çok reels videolarını takip etmem. Açıkçası nerden girileceğini de bilmem. Ancak, sosyal medyaya girince bir yerden denk geliyor, kendinizi o videoların içinde buluyorsunuz. Son günlerde sürekli Yıldırım Belediye Başkanı Oktay Yılmaz’ın videolarını görmeye başladım.
Artık birini tıklayınca diğeri de size geliyor mu onu bilmiyorum ama bildiğim bir şey var, Başkan Yılmaz bu konuda gerçekten başarılı.
“Bursa’ya dair her şey” in paylaşımındaki İlk videosunda mahalledeki esnafı ziyaret ediyor, dükkanların hepsine sıradan giriyor ve “yol çalışmamız nedeniyle verdiğimiz rahatsızlıktan özür dileriz” diyor. Sonra ”Ama az kaldı çabuk ilerliyor, bitince rahatlayacağız, güzel olacak” demeyi de ihmal etmiyor.
Başkan Yılmaz aynı soruyu yanından geçenlere de soruyor. Kahvehanelere giriyor, hal hatır ediyor. Ellerini sıkıyor, ellerini uzatmayanın omzuna dokunuyor, fotoğraf çektirmek isteyenlerin de ricalarını kırmıyor. O kadar doğal ve sempatik ki…
Çok güzel iletişim kuruyor.
……… …….
Dün sabahta bir tanesine daha denk geldim. Bu sefer ki bitirimdi.
Başkan yolda giderken otobüs durağında bekleyen gençleri görüyor. Öyle önceden mizansen falan değil. Doğaçlama.
Yanlarına varıyor ”Dershaneye mi?” diye soruyor.
Gençler ”Kütüphaneye” diye cevap veriyor.
Yıldırım’a kazandırdığı bir ilk olan Mümine Şeremet Uyumayan Kütüphaneye gittiklerini sandığı için büyük bir keyifle “Hangi kütüphaneye?” diyor.
Çocuklar “Setbaşı’ndakine” diye cevap verince, onlara doğru iki-üç adım atıp, yakın markaja alıyor.
-Niye Setbaşı’ndaki kütüphaneye gidiyorsunuz?
-Diğerlerinde bazı yaş sorunlarına takıldığımız için.
-Bizim kütüphaneye geldiniz mi hiç?
-Hangisi?
-Mümine Şeremet’e. Geldiniz mi hiç?
Bazıları “Evet” derken bazı çocuklar “Hayır gelmedik” diyorlar.
-Nasıl gelmediniz?-Beni tanıyor musunuz?
Yine bazıları “Evet” derken bazıları da “Hayır” diyor.
Başkan çocukları buldu bir kere, illa götürecek hemen yanındakilere “Araba getirin” diye işaret ediyor ve çocuklara;
-Şimdi ben sizi bizim Mümine Şeremet’e göndereceğim. Bir görün bakalım kütüphane nasıl olurmuş?
–Hadi, bir araba gelsin götürsün bu arkadaşları kütüphaneye. Biz de çay, çorba beleş. İnternet, bilgisayar 7/24 her şey var. Ortam çok güzel, nasıl gelmediniz bugüne kadar?
Çocuklar bu sefer “Orda da kayıt gerekiyor” diyerek diretirken, başkan çocukları götürmeye kararlı ya, kural da neymiş hemen kaldırıyor.
“Kayıtlı da olabilir kayıtsız da. Ona göre ayarlayın”.
Başkan nerdeyse çocukları kollarından tutup, arabaya atacak. O derece çocukları kütüphaneye götürmekte kararlı….
Allah’tan çocuklar ‘Tamam’ dedi de, zorla arabaya atmadı
